==>> WPROWADZENIE - Podstawowe pojęcia islamu

Podstawowe pojęcia islamu

* * * *

adhan — (lub azan), wezwanie do modlitw salat, wygłaszane z minaretu przez muezzina pięć razy w ciągu dnia;
A’isza — żona proroka Mahometa;
aja — (lub ajat), werset w Koranie, razem jest ich 6236;
akida — zasady wiary muzułmańskiej;
Al Fatiha — sura (rozdział) otwierająca Koranu, najczęściej odmawiana modlitwa muzułmańska;
Alajhimus salaam — pokój z nimi, w skrócie as;
Alhamdulillah — Chwała Bogu (popularne zawołanie muzułmańskie);
Allah — Bóg Jedyny, Bóg;
Allahu Akbar — Bóg jest wielki (popularne zawołanie muzułmańskie);
Allah arRahman — Bóg Miłosierny;
al-Murabitun / Almorawidzi — dosłownie 'mieszkańcy klasztoru', ruch religijny, także dynastia berberyjska;
Andalus / Al-Andalus — Andaluzja w Hiszpanii, tereny podbite przez Arabów na Półwyspie Iberyjskim;
Arabia Deserta — Arabia Pustynna, termin łaciński, w starożytności oznaczał pustynną część Półwyspu Arabskiego;
Arabia Felix — Arabia Szczęśliwa, Jemen, termin łaciński;
Arabia Petraea — Arabia Skalista, termin łaciński, prowincja rzymska ze stolicą w Petrze;
arkan ad-din — pięć filarów islamu: szahada (wyznanie wiary), salat (modlitwa), saum (post), zakat (jałmużna), hadżd (pielgrzymka do Mekki);
asr — modlitwa – trzecia w ciągu dnia spośród modlitw salat, odmawiana po południu;
Azrail — archanioł śmierci;
bajram — turecka nazwa świąt w islamie;
baraka — błogosławieństwo;
basmala — Bi-ismi Allahi Ar-Raḥmani Ar-Rahim — formuła „w imię Boga miłosiernego litościwego”;
Chatam an-Nabijjin — Pieczęć Proroków, tytuł nadawany Prorokowi Mahometowi;
charydżyzm — jeden z trzech głównych odłamów islamu;
chatib — hatip – kaznodzieja wygłaszający w meczecie chutbę;
chutba — piątkowe kazanie w meczecie, wygłaszane przez chatiba;
dakka — dikka – ławka lub podium w meczecie, służąca recytatorowi Koranu;
din — religia;
al dżahilijja — okres "niewiedzy", czasy przed islamem, pogaństwo;
dżihad — wojna święta; działania zbrojne usankcjonowane przez Boga, mające na celu albo poszerzenie świata islamu, albo obronę wiary;
dżami — główny meczet w mieście;
Dżibril — Anioł Gabriel, przenoszący rozkazy Boga, archanioł;
dżinn — demon, duch;
dżizja — pogłówne, podatek płacony przez niemuzułmanów (żydów i chrześcijan) w państwie muzułmańskim;
fadżr — modlitwa – pierwsza w ciągu dnia spośród modlitw salat, odmawiana o świcie;
Fatima — córka proroka Muhammada;
fatwa — opinia prawna wydana przez eksperta;
fikh —   nauki prawa muzułmańskiego;
Gibr al Tariq — Gibraltar / Skała Tariq, miejsce lądowania Arabów w Hiszpanii w 711 r.;
ghusl — rytualne oczyszczenie;
Hadidża — pierwsza żona Muhammada;
hadisy —   przekaz wypowiedzi i czynów proroka, hadisy łącznie tworzą sunnę;
Hadramaut — miasto w Jemenie gdzie znajduje się grobowiec proroka Huda;
Hadżar — czarny kamień — kamień wbudowany w narożnik Al-Kaby w Mekce, największa świętość muzułmanów i cel pielgrzymek (hadżdż);
hadżdż — pielgrzymka do Mekki, jeden z pięciu filarów islamu (arkan ad-din);
hakk — prawda, prawo, obowiązek, także jadno z imion Boga;
halal   — wszystko co jest dozwolone islamie;
haram — wszystko co zakazane w islamie;
Hasan / Hasan ibn Ali — wnuk Mahometa, syn Fatimy i Alego, starszy brat Husajna;
hauz — basen na dziedzińcu meczetu;
hidżab — zasłona, okrycie, ubiór muzułmanki, zgodny z zasadami Islamu;
Hidżaz / Al-Hidżaz — ojczysty kraj Proroka, na którym leżą dwa święte miasta islamu — Mekka i Medyna, część Arabii Saudyjskie;
hidżra — dosłownie ‘emigracja’, przeniesienie się Mahometa z Mekki do Medyny;
Hud — jeden z proroków w islamie, identyfikowany z biblijnym Eberem;
Husajn / Husajn ibn Ali — wnuk Mahometa, syn Fatimy i Alego, młodszy brat Hasana;
ibadat — ibada - oddawanie czci Bogu, kult;
iblis —   diabeł, szatan;
Ibrahim — Abraham, ojciec Izaaka i Izmaela, biblijny praojciec narodu żydowskiego i arabskiego.
id al-adha — Święto Ofiarowania, najważniejsze święto w islamie, w Turcji kurban bajram;
id al-fitr —Święto Zakończenia Postu kończące ramadan;
ihram — biały ubiór pielgrzyma w czasie hadżdżu;
imam — dosłownie „przywódca”, osoba prowadząca modlitwę;
iman — wiara;
Insza’allah (arabski: إن شاء الله) — „Jak Bَóg da”;
islam / al-islām — dosłownie „poddanie się” Bogu;
Israfil — archanioł, który ma zadać w trąbę na Sąd Ostateczny;
isra — nocna podróż Mahometa na skrzydlatym koniu al-Buraku z Mekki do Jerozolimy i stamtąd do nieba (al-miradż);
isza — modlitwa – piąta w ciągu dnia spośród modlitw salat, odmawiana w nocy;
ilm al-ach-lak — ahlak - moralność muzułmańska, etyka;
Isa — Jezus;
Ishak — Izaak, syn Abrahama;
Isma'il — Izmael, syn Abrahama i Hagar, biblijny protoplasta Arabów;
Kaba / al-Kaba / Kaaba — najświętsze miejsce islamu, kamienny sześcian na terenie meczetu Al-Haram w Mekce;
kadi — sędzia;
kafir / kuffar / kafirun — niewierny, niewierzący, niemuzułmanie;
khitan — obrzezanie;
Kurajszyci — plemię arabskie z Mekki, do którego należał prorok Muhammad;
khutba — kazanie wygłaszane podczas piątkowej modlitwy;
kurban bajram — ‘wielkie święto’, turecka nazwa Święta Ofiarowania - id al-adha;
la illaha il Allah — formuła „nie ma boga poza Bogiem Jedynym";
Lut — Lot, bratanek Abrama;
madrasa — (lub medrasa) teologiczna szkoła wyższa;
mahdi — mesjasz, zbawiciel;
maghrib — modlitwa – czwarta w ciągu dnia spośród modlitw salat, odmawiana po zachodzie Słońca;
Mahomet — spolszczone imię proroka Muhammada;
mahometanizm — synonim islamu;
malak — anioł;
Malik — anioł stróż piekła;
masdżid — meczet, świątynia muzułmańska;
mazhab — szkoła prawna;
Medyna — w 622 roku schronił się tu Mahomet po opuszczeniu Mekki, drugie po Mekce święte miejsce islamu;
Mekka — ojczyste miasto Proroka i siedziba najważniejszego islamskiego sanktuarium Al-Kaba;
midha — fontanna albo studnia służąca do obmycia rytualnego na dziedzińcu meczetu;
minaret — wieża meczetu z której muezzin nawołuje do modlitwy;
Micha'il — czuwający nad światem, archanioł;
mihrab — nisza w ścianie meczetu od strony Mekki (kibla);
mimbar — minber, kazalnica w meczecie;
mudżahid — uczestnik dżihadu, walczący z niewiernymi o podporządkowanie ich prawu muzułmańskiemu;
mudżtahid — uczony w zakresie prawa i teologii islamu;
muezzin — mężczyzna wykrzykujący z minaretu adhan, przywołanie do modlitw salat;
mufti — sunnicki uczony teolog i prawnik, teoretyk prawa;
Muhammad — pełne imię Muhammad Ibn Abd Allah ibn al-Muttalib - Mahomet, prorok, wysłannik Boga, założyciel pierwszej wspólnoty muzułmańskiej;
mułła — nauczyciel, interpretator praw religijnych w szyizmie;
Mussa — Mojżesz, postać biblijna;
muslim — muzułmanin, „ten, który poddaje się woli Boga”;
nabi — prorok;
nikab — zasłona na głowę, czoło, szyję i twarz, noszona przez kobiety muzułmanki;
Nuh — Noe, postać biblijna;
pięć filarów islamu — Arkan ad-din, Arkan-al-Islam, obowiązki religijne muzułmanina;
qibla — kibla, kierunek, w którym zwracają się muzułmanie w czasie modlitwy;
Qur’an / al-Qur’an — dosłownie „recytacja” lub „czytanie”, Koran, święta księga islamu, składa się ze 114 sur (rozdziałów), 90 mekkańskich i 24 medyńskich;
radżab — siódmy miesiąc kalendarza muzułmańskiego, czas „małej pielgrzymki” do Mekki (umry);
rakat — pokłon, jedna z części modlitwy;
ramadan — dosłownie 'palący', dziewiąty miesiąc kalendarza księżycowego, podczas którego od świtu do zachodu Słońca muzułmanom nie wolno jeść, pić, palić ani uprawiać seksu (saum);
ramazan — po turecku ramadan;
rasul — apostoł, wysłannik, także prorok;
sadaka – jałmużna, akt dobroczynności;
sahn —   dziedziniec meczetu;
sajjid — „szlachetny pan”, naczelnik rodu;
salam — pokój, pozdrowienie, którym witają się muzułmanie;
salat — modlitwa, jeden z pięciu filarów islamu (arkan ad-din), odmawia się ją pięciokrotnie w ciągu doby;
sallallaahu alajhi ła sallaam — pokój i błogosławieństwo Boga z nim, w skrócie saał;
saum — post, jeden z pięciu filarów islamu (arkan ad-din);
subha — tespih - muzułmański różaniec składający się z 33 paciorków;
sufi — mistyk, wyznawca sufizmu;
Sulejman — Salomon;
sunna —   zbiór opowieści z życia Mahometa, składa się z hadis;
sunnizm — jeden z trzech głównych odłamów islamu;
sura — rozdział w Koranie, dzieli się na aje (wersety);
szahada — wyznanie wiary "Nie ma Boga prócz Allaha, a Muhammad jest połańcem Allaha", jeden z pięciu filarów islamu (arkan ad-din);
szahid — (l.mn. szuhada) męczennik, ten, który zaświadcza o czymś;
szajch — „starszy”, szejk;
szari'a — szariat, prawo religijne;
Szarif — „szlachetny”, tytuł władców Mekki;
szyizm — jeden z trzech głównych odłamów islamu;
tafsir — komentarz do Koranu;
tahara — oczyszczenie;
talak — rozwód;
tawaf — rytualne, siedmiokrotne okrążania Kaaby podczas pielgrzymki do Mekki;
tawil — komentarz do Koranu;
umma — wspólnota wszystkich muzułmanów;
umra — mała pielgrzymka do Mekki ;
urf — arabskie prawo zwyczajowe;
wudu —   rytualne oczyszczenie przed modlitwą;
zakat — jałmużna, jeden z pięciu filarów islamu (arkan ad-din);
zijara — pielgrzymka do grobów świętych islamu, a zwłaszcza do grobu Mahometa w Medynie;
zina — cudzołóstwo;
zu al-hidżdża — dwunasty miesiąc kalendarza księżycowego, miesiąc pielgrzymki do Mekki (hadżdż);
zuhd — asceza;
zuhr — modlitwa – druga w ciągu dnia spośród modlitw salat, odmawiana w południe;