|
Czarownice Litewskie
- autor : Rel-Club
02/09/2007 @ 20:02 Czarownice LitewskieCzarownice Litewskie - Tadeusz Łopalewski (wyd. Rój) Czarodziejstwo uważane było w dawnych wiekach za jedną z największych zbrodni. Wyrazem poglądów średniowiecznego społeczeństwa na tę sprawę jest odnośny artykuł prawa magdeburskiego, obowiązujący w miastach Rzeczpospolitej przedrozbiorowej. Artykuł brzmi:„Dowód przeciw czarownikom i tym wszystkim, którzy się z czarodziejstwa a z gusły obchodzą. Gdy się pokaże, iż kto takowych rzeczy (t. zn. czarów) innego chciał uczyć, abo że komu groził, a temu, któremu grożono, żeby się stąd co złego przydało, abo też, żeby w tym podejrzanym się być okazał słowy, obyczajami, postawą i inszymi sprawami, które się w takowych ludziach (t. zn. w czarodziejach) najdują a których takowi ludzie uzywają – takowemu każdemu ma być o to wina dana, i za takim znakiem może być i na mękę skazań. Ponieważ takowe wszystkie umiejętności, które są naprzeciw Panu Bogu i też ludziom chrześcijańskim, mają być prawem zabronione i srogo karane. Jeszcze też prawo Boże o czarownikach, trzecie księgi Mojżesza, tak mówi: jeśli kto między wami byłby wieszczkiem i czarownikiem (bądź mąż, bądź niewiasta) niech na gardle karzą i kamieniują – bo to jest winien śmierci.”
Religie a polityka: Matylda z Canossy
- autor : Rel-Club
02/09/2007 @ 19:36  Matylkda z Canossy (1046-1115)
Mało kobiet odegrało w historii Włoch rolę tak ważną jak Matylda z Canossy, która przez czterdzieści lat dzierżyła w swym ręku potężne państwo zajmujące sporą część półwyspu Apenińskiego, i wzięła bezpośredni udział w zmaganiach pomiędzy Imperium i Kościołem. Była też jedną z najwybitniejszych kobiet średniowieczniej Europy.Urodziła się w Mantowie w 1046 roku jako córka potężnego Bonifacego z Canossy władającego połową Italii, księstwami Mantowy, Modeny i Reggio, Toskaną, Bolonią, Parmą, Brescią, Ferarą i Weroną. Matką jej była Beatryce z Lotaryngii, pochodząca z Flandrii. Po śmierci ojca matka wyszła ponownie za mąż za Godfryda Brodaty z Lotaryngii, który 6 maja 1052 roku zginął zamordowany w Mantowie. Ciągle jeszcze mała Matylda została po raz drugi osierocona. Wychowywała się wraz z bratem Fryderykiem i siostrą Beatrycze, pod opieką św. Anselma z Lukki, który im zaszczepił głęboką pobożność, matka natomiast wdrożyła w arkana zarządzania państwem i armią, świadoma ich przyszłych obowiązków. Niestety tak brat jak i siostra umiarli bardzo młodo i Matylda została jedyną spadkobierczynią ogromnej fortuny.
Stupa: historia konstrukcja i znaczenie
- autor : Rel-Club
25/08/2007 @ 23:33  Ludzie, kiedy tylko zajęli się czymś więcej niż tylko polowaniem na mamuty, zaczęli wznosić niesamowite i znaczące budowle, których przeznaczenia możemy się nieraz najwyżej domyślać. W Afryce Egipcjanie zbudowali piramidy jako grobowce faraonów i mastaby dla rodów wysokich. W Azji powstał Wielki Mur - jedyna budowla widoczna z kosmosu. W Europie swoją tajemniczą spuściznę pozostawia Cywilizacja Mykeńska z Krety, wspaniałe budowle stawiają Grecy i Rzymianie. Bliżej naszych czasów celtyccy druidzi wznoszą kamienne kręgi i dolmeny. W Ameryce powstały cywilizacje Olmeków rzeźbiących ogromne kamienne głowy, Azteków i Majów wznoszących miasta - obserwatoria astronomiczne i słynne meksykańskie piramidy. Gdzie w tej całej historii znajdują się tybetańskie Stupy? /czytaj więcej /
Madagaskar - Malgasze
- autor : Rel-Club
21/08/2007 @ 23:45  Najważniejszym elementem wierzeń ludów Madagaskaru jest przekonanie o istnieniu Najwyższej Istoty – Boga nazywanego Zanahary (Stwórca) lub Andriamanitra (Słodki Pan). Rolę łącznika między tym Bogiem a ludźmi stanowi świat zmarłych. Zmarli są obecni w życiu żywych. Malgasze wierzą, że ich przodkowie mogą przynieść szczęście bądź stać się przyczyną nieszczęścia. Jeżeli zostaną obrażeni albo źle potraktowani ukarzą osoby, które ich nie szanują. Zmarli są źródłem dobra i zła. Na Madagaskarze często mówi się o nich jak o „bogach na Ziemi”. Określa się ich także terminem „razana” (przodkowie). Pomimo śmierci należą oni do rodziny i uczestniczą w jej życiu codziennym.
Religie Australii i Oceanii- Aborygeni
- autor : Rel-Club
21/08/2007 @ 21:21  Religie Australii i Oceanii
Religia aborygenów - na kształt wierzeń rodzimych mieszkańców Australii decydujący wpływ miała izolacja kontynentu, charakterystyczne środowisko naturalne oraz nieukształtowana struktura społeczna. Praktykowane są obrzędy związane z czarną magią, a znaczącą rolę odgrywa zjawisko totemizmu. / czytaj więcej /
Co to jest Zen?
- autor : Rel-Club
18/08/2007 @ 01:32  Pewnego dnia do Ośrodka Zen w Providence przyjechał uczeń z Chicago i zapytał Soen Sa Nima*: - Co to jest Zen? Soen Sa* podniósł swój kij ponad głowę i powiedział: - Czy rozumiesz? Uczen odparł: - Nie wiem. Soen Sa powiedział: - Ten umysł „nie-wiem” jest tobą. Zen jest zrozumieniem samego siebie. - Jak ty mnie rozumiesz? Poucz mnie.
Religie rodzime Afryki
- autor : Rel-Club
17/08/2007 @ 22:50  Religie rodzime Afryki to pojęcie obejmujące tradycyjne wierzenia i praktyki ludów Czarnej Afryki, które kształtowały się przed kontaktami Afrykanów z religiami przyniesionymi z zewnątrz. Trzeba przy tym pamiętać, że religie te, inaczej niż islam czy chrześcijaństwo, nie stanowią skodyfikowanych zamkniętych systemów, a raczej cechuje je nieustanna zmiana i dostosowywanie do bieżących warunków życia wyznawców. Powszechny jest również synkretyzm, czyli łączenie religii tradycyjnych z islamem lub chrześcijaństwem.Zróżnicowanie religii rodzimych Afryki jest równie wielkie jak zróżnicowanie etniczne i językowe tego kontynentu, trudno zatem wskazać cechy, które łączyłyby wszystkie tradycyjne religie afrykańskie. W tym artykule opisane są zjawiska pojawiające się w religiach afrykańskich stosunkowo często, ale bynajmniej nie zawsze i wszędzie. Równie trudno jest oszacować liczbę wyznawców tych religii, bowiem wielu Afrykanów deklaruje jako wyznanie islam bądź chrześcijaństwo, jednocześnie kontynuując wiele tradycyjnych praktyk. /czytaj więcej /
Religie Prehistoryczne
- autor : Rel-Club
17/08/2007 @ 21:21 Religie prehistoryczne to te religie, których istnienia możemy się domyślać na podstawie wykopalisk archeologicznych, obejmujących początkowy okres dziejów ludzkości do mniej więcej 3300 p.n.e., to znaczy do momentu, w którym przypuszczalnie wynaleziono pismo. Przez cały ten okres wierzenia przekazywane były ustnie oraz na drodze zachowań naśladowczych, czyli powielania z pokolenia na pokolenie pewnych rytuałów, gestów i czynności wchodzących w skład danej praktyki religijnej, tak jak to robią do dzisiaj wszystkie społeczeństwa niepiśmienne.
Czy pusty grób jest faktem historycznym?
- autor : Rel-Club
17/08/2007 @ 02:18 Rozważania nad pustym grobem Jezusa do tej pory snuło niewielu ludzi. Dla wierzących zastanawianie się nad „historycznością” pustego grobu czy anatomicznymi szczegółami zmartwychwstania byłoby profanacją i grzechem, dla niewierzących takie rozważania byłyby podobne do rozważań o tym w jaki sposób święty Mikołaj z workiem pełnym prezentów wchodzi do domu przez komin. Dlatego można powiedzieć, że jest to temat jeszcze dziewiczy. /czytaj więcej /
Kobiety w Biblii: - Rut Moabitka
- autor : Rel-Club
17/08/2007 @ 01:43  Księga Rut opowiada o wydarzeniach, jakie miały miejsce w czasach sędziów (ok. 1200-1050 r. p. n. e.). Uważa się, że powstała ona w końcu V lub na początku IV wieku p. n. e. i jest dziełem jednego autora. Opowiada o kobiecie pochodzącej z „obcego” ludu. Z powodu głodu niektórzy mieszkańcy Betlejem wyruszali w podróż i osiedlali się w ziemi Moabu. Był wśród nich Elimelek, jego żona Noemi i dwaj synowie. Moabici to dalecy kuzynowie Izraelitów, wywodzący się od Moaba, spłodzonego przez bratanka Abrahama, Lota, w kazirodczym stosunku z własną córką po zagładzie Sodomy i Gomory. Po śmierci Elimeleka Noemi została z synami sama. Wzięli oni sobie za żony Moabitki: Orpę i Rut. Niestety obaj synowie również szybko zmarli. Noemi postanowiła wrócić do swej ojczyzny, gdzie skończył się już głód. Swoje synowe odesłała do domów ich matek.
Buddyzm - narodziny i ekspansja cz2
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:34  ... Wśród badaczy dziejów buddyzmu raczej zgodnie panuje opinia, iż za lata największej ekspansji buddyzmu należy uznać okres od roku 200 p.n.e. do roku 200 n.e. Na ten okres właśnie przypada czas panowania Kaniszki. W tym okresie (II w. n.e.) działa wielka postać buddyzmu — Nagardżuna, który wielce przyczynia się do „dookreślenia" buddyzmu w wersji mahajanistycznej. To także czas wielkiego otwarcia buddyzmu na Zachód. Pamiętajmy wszak o „odwiedzinach" Aleksandra Wielkiego w Indiach, o powstawaniu niewielkich państewek zarządzanych przez władców greckich, o tyglu kulturowym, wzajemnych kontaktach i fascynacjach, o wspólnotach przygranicznych plemion Kuszanów, itd. No i rzecz jasna — o Jedwabnym Szlaku. Wśród buddystów wszystko to odegrało wielką rolę — oto pojawia się idea „wielkiej drogi"... Zaczęła się wielka praca systematyzacji nauk i ich translacji. We wszystkie strony świata wyruszają buddyjscy nauczyciele, można ich spotkać na traktach handlowych, książęcych dworach, w karawanserajach. Właśnie szlakiem Jedwabnym buddyzm dociera wpierw do Chotonu, a potem do Chin... W drugą stronę podążają pielgrzymi, by odwiedzić Indie — kraj Buddy. W Chinach jednak buddyzm uważany był za rodzaj „nauki dodatkowej", nigdy nie zdobył sobie pozycji dominującego światopoglądu. W kręgach taoistów był mocno ugruntowany, ale potępiany — zdarzało się — ze strony konfucjanistów.
Buddyzm - narodziny i ekspansja cz1
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:31  Jako że buddyzm wydaje się budzić coraz większe zainteresowanie w Europie, a także w Polsce, warto choć pobieżnie znać jego dzieje. Nie będę tu zatem zajmować się szczegółowo buddyzmem jako systemem wierzeń, a tylko jego „wędrówkami". (Wcale zresztą niełatwo rozstrzygnąć podstawową kwestię czym buddyzm jest: religią? Wszak nie ma w nim doktryny odnoszącej się do bogów. Filozofią? Rodzajem psychologii? Nawiasem mówiąc, te wszystkie podziały są, jak się wydaje, istotniejsze dla Zachodu, Wschód bowiem inaczej je kategoryzuje). W literaturze przedmiotu często można spotkać się z sądem, że buddyzm zrodził się w wyniku reakcji na braminizm. To jednak nie jest prawdą, z tej choćby prostej przyczyny, iż narodził się on na tych terenach subkontynentu indyjskiego (północno-wschodnie Indie), które były najpóźniej infiltrowane przez nurt oparty na Wedach. Ponadto należy pamiętać, że buddyzm i braminizm kształtowały się mniej więcej w tym samym czasie (V w. p.n.e., braminizm nieco wcześniej) — braminizm oparł się na starym dziedzictwie wedyjskim, a buddyzm... Właśnie! Długi czas indolodzy spierali się o „bazę", podłoże buddyzmu, jako że poznano od razu „formy gotowe", bez żadnych stadiów przejściowych. Dziś uważa się, że ...
Buddyzm - XIV Dalajlama Tenzin Gjaco
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:28  XIV Dalajlama Tenzin Gjaco jest duchowym i politycznym przywódcą Tybetu oraz zwierzchnikiem szkoły Gelug buddyzmu tybetańskiego. Urodził się w roku 1935 w rodzinie ubogich chłopów z prowincji Amdo. Dwa lata poźniej, zgodnie z wielowiekową tradycją, uznano go za nowe wcielenie XIII Dalajlamy. Po ataku komunistycznych Chin na Tybet w 1950 roku, XIV Dalajlama objął pełną władzę polityczną. Rok później jego podbitą ojczyznę przyłączono do Chin.
Buddyzm w trzy minuty
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:26  Buddyzm w trzy minuty Według doktryny buddyjskiej wszelkie cierpienia i nieszczęścia w życiu człowieka, w życiu społeczeństw i narodów oraz w świecie innych istot mają swe źródło w podstawowej niewiedzy dotyczącej tego, czym w istocie jesteśmy. Świadomość naszej prawdziwej istoty, która jest zarazem istotą wszechrzeczy, przesłonięta jest jednostronnym przeświadczeniem, że istniejemy tylko jako odrębne jednostki, różne od wszystkiego co je otacza. Ten egocentryczny punkt widzenia stwarza w nas poczucie osamotnienia i zagrożenia, powoduje nieustannie wewnętrzny konflikt, a także konflikty z innymi ludźmi, konflikty społeczne i narodowe oraz konflikt człowieka z jego naturalnym środowiskiem. Konflikty te owocują cierpieniem w postaci chorób, wojen i katastrof ekologicznych. Złudzenie zasadniczej odrębności rodzi ideologię walki i egocentryczną filozofię przetrwania kosztem wszystkiego i wszystkich.
Czym jest buddyzm?
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:18  Buddyzm jest ścieżką praktyki i rozwoju duchowego umożliwiającą Wgląd w istotę życia. Tradycja buddyjska przez ponad dwa tysiąclecia swego istnienia zgromadziła zasoby doświadczenia, z których może czerpać każdy, kto chce podążać ścieżką prowadzącą ku Oświeceniu.Brak Boga stwórcy w buddyzmie sprawia, iż często nie uważa się go za religię w utartym w naszym kręgu kulturowym znaczeniu tego słowa. Podstawy buddyzmu są łatwe do zrozumienia i zastosowania: nic na świecie nie jest stałe lub niezmienne; nasze działania pociągają za sobą skutki; w każdej sytuacji możliwa jest zmiana.
|
|
© 2004-2011 
==>> WPROWADZENIE
Góra