Religioznawstwo
Zagadnienia Religijne
Europa Pogańska
Azja
Hinduizm i odłamy
Judaizm i odłamy
Chrześcijaństwo i odłamy
Islam i odłamy
Afryka
Ameryka
Australia i Oceania

Postacie historyczne - Matylda z Canossy

Matylda z Canossy (1046-1115)

Mało kobiet odegrało w historii Włoch rolę tak ważną jak Matylda z Canossy, która przez czterdzieści lat dzierżyła w swym ręku potężne państwo zajmujące sporą część półwyspu Apenińskiego, i wzięła bezpośredni udział w zmaganiach pomiędzy Imperium i Kościołem. Była też jedną z najwybitniejszych kobiet średniowieczniej Europy.


Na rycinie -Matylda z Canossy, papież Grzegorz VII i imperator Henryk IV

Urodziła się w Mantowie w 1046 roku jako córka potężnego Bonifacego z Canossy władającego połową Italii, księstwami Mantowy, Modeny i Reggio, Toskaną, Bolonią, Parmą, Brescią, Ferarą i Weroną. Matką jej była Beatryce z Lotaryngii, pochodząca z Flandrii. Po śmierci ojca matka wyszła ponownie za mąż za Godfryda Brodaty z Lotaryngii, który 6 maja 1052 roku zginął zamordowany w Mantowie. Ciągle jeszcze mała Matylda została po raz drugi osierocona. Wychowywała się wraz z bratem Fryderykiem i siostrą Beatrycze, pod opieką św. Anselma z Lukki, który im zaszczepił głęboką pobożność, matka natomiast wdrożyła w arkana zarządzania państwem i armią, świadoma ich przyszłych obowiązków. Niestety tak brat jak i siostra umiarli bardzo młodo i Matylda została jedyną spadkobierczynią ogromnej fortuny.

W tych latach Matylda z matką trafiły do niewoli cesarza Henryka III. Możliwe, że właśnie dzięki temu osobistemu doświadczeniu stała się zagorzałą zwolenniczką Papiestwa, mimo, że była skoligacona z imperatorem i jego syn Henryk IV był dla niej kuzynem, z którym spędziła w dzieciństwie jakiś czas na dworze imperialnym.

W 1056 roku umarł Henryk III i jego miejsce zajął młody Henryk IV. W jego imieniu objęła regencję matka Agnieszka. Trzy lata później papież Mikołaj II ogłosił, że wyboru papieża mogą dokonywać jedynie kardynałowie. W 1069 roku Martylda została wydana za mąż za przyrodniego brata Goffreda Garbatego, po trzech latach nieudanego małżeństwa i po śmierci córki Beatricze, zdecydowała się jednak na separację i w 1071 roku powróciła do Canossy. W 1073 roku papieżem został Grzegorz VII, w dwa lata później wydał on "Dictatus Papae", w którym stwierdził, że władza papieska jest najwyższą władzą na ziemi, czym wypowiedział jawną wojnę imperatorowi, który rościł sobie te same pretensje. Walka o inwestyturę weszła w swój kulminacyjny okres. Młody imperator Henryk IV początkowo udawał swoje przywiązanie do papieża, lecz kiedy się nadarzyła okazja, a było to w noc Bożego Narodzenie 1075 roku, kazał go porwać, gdy ten odprawiał mszę w bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie. Pobitego Grzegorza VII wywieziono do Niemiec. W 1076 roku synod w Worms odwołał papieża.

Tego samego roku zmarła matka Matyldy, wtedy trzydziestoletnia margrabina, dzięki prawu longobardzkiemu, weszła w posiadanie ojcowizny i stała się, w Italii najważniejszą polityczną stronniczką Grzegorza VII, który właśnie obłożył klątwą Henryka IV. Matylda przyjęła w 1077 roku w Canossie zbiegłego papież i zajęła się mediacjami z imperatorem. Z pewnością jej rola była pierwszorzędna. Próba pogodzenia imperatora z papieżam jakiej się podejęła była ukłonem jaki wykonała w stronę polityki proimperialnej jej przodków.

Henryk zorientował się jak silna jest papieska władza i jaki wpływ wywiera na masy. Dzięki wstawiennictwu Matyldy papież zgodził się w końcu i przyjął jej kuzyna. Imperator musiał czekać trzy dni na śniegu, boso i we włosiennicy, nim wpuszczono go do zamku. Pomimo oczywistej gry politycznej, a nie prawdziwej skruchy, otrzymał wybaczenie. Ale nie zaprzestał swych ataków na półwysep Apeniński. W roku 1080 papież obłożył Henryka kolejną klątwą. Ten w odpowiedzi na synodzie w Bressanone zdeponował go ze stanowiska i powołał antypapieża Klemensa III. Misja jakiej podjęła się Matylda okazała się nieudana, do pojednania nie doszło. Heneryk w konsekwencji nękał Włochy ciągłymi najazdami, praktycznie toczył głównie z Matyldą wieloletnią wojnę. Odebrał jej cześć ziemi i władzę, a gdy była po temu sposobność zmuszał do ucieszki. To była cena jaką płaciła za upokorzenie władcy w Canossie.

W końcu Henryk wygnał z Rzymu Grzegorza VII na zawsze. Papież zmarł w Salerno w 1085 roku. Matylda jednak się nie poddawała, z oddanymi jej ludźmi odpierała wszystkie ataki, przygotowywała zasadzki, zbroiła zamki, prowadziła walkę podjazdową i wygrywała. Ostateczne zwycięstewo odniosła w 1092 roku, choć opłacone wielkimi stratami. Po czym próbowała nawet obsadzić na miejsce Henryka swojego imperatara, niestety nie udało jej się to. Fundowała w międzyczasie kościoły, prowadziła korespondencję ze św. Anzelmem z Aosty, w Bolonii założyła szkołę prawniczą, z której powstał pierwszy uniwersytet w Europie, budowała drogi, szpitale i przytułki. W 1096 i w 1106 w jej Guastalli gościła dwa sobory.

W czasie tych zamieszek próbowała także ułożyć sobie życie prywatne, wyszła po raz drugi za mąż, za księcia Bawarii, niestety w 1089 roku jej małżeństwo rozpadło się bezpowrotnie. Nie miała potomków. Wspominano o jakichś adopcjach, ale i te nie doszły do skutku. W 1111 roku Henryk V, syn Henryka IV, po koronacji w Rzymie, zatrzymał się z trzydniową wizytą u Matyldy w jej zamku w Bianello i proklamował ją wicekrólową Włoch. Wydaje się, że wojna o inwestyturę wtedy właśnie dobiegła końca i faktycznie dziesięć lat później w Worms została przypieczętowana konkordatem.

Matylda do końca życia była zagorzałą orędowniczką interesów Kościoła. Kiedy umarła w Bondanazzo di Reggiolo 24 maja 1115 roku, podarowała wszystkie swoje dobra Państwu Kościelnemu. Została pochowana w Mantowie w klasztorze św. Benedykta. W 1635 roku jej resztki zostały przeniesione do Św. Piotra w Watykanie, tam spoczęła obok apostołów i męczenników. Dla niej wykuł potem piękny grobowiec Bernini.

Na rycinie - Matylda z Canossy, kodeks z XII w.

Głównym źródłem do historii życia Matyldy jest epicka opowieść Donizona di Sant'Apollonio di Canossa "Vita Mathildis", napisana między 1111 a 1112 rokiem i kończąca się wraz ze śmiercią jej bohaterki. W pierwszej księdze opowiada o przodkach, w drugiej o samej margrabinie Toskanii, kobiecie pięknej, zdolnej, utalentowanej i bezwzględnej na wojnie, potrafiącej rozmawiać z Teutonami, Frankami i Longobardami w ich ojczystych językach, zarządzającej i administrującej swymi dobrami z taką rozwagą, że pomnaża ich bogactwa, w końcu zajmującej się dyplomacją i mediacjami między imperatorem i papieżem . Matylda na kartach tej opowieści jest autentyczną potężną feudalną władczynią. Dysponowała gęstą siecią warownych zamków, wież i przyczółków, dzięki którym kontrolowała cały Apenin, wszystkie przełęcze, drogi i rzeki. Dysponiwała ponadto, budowana od pokoleń, siecią relacji z wasalami i wiernymi jej komunami i miastami. Wymagało to niesłychanej dyplomacji i umiejętności pogodzenia nieraz sprzecznych interesów, ciągłej aktualizacji informacji, znajomości prawa i wybornych współpracowników. Posiadała bardz dobrą kancelarie i radców prawnych, do których szkolenia przykładała najwyższą wagę, ale sama posiadała we wszystkich tych materiach świetne przygotowanie.

Paulina_____

Data utworzenia: 02/09/2007 @ 19:02
Ostatnie zmiany: 12/04/2012 @ 05:13
Kategoria : Postacie historyczne
Strona czytana 10004 razy


Wersja do druku Wersja do druku

 

Komentarze

Nikt jeszcze nie komentował tego artykułu.
Bądź pierwszy!

 
Trzecie Oczko
juno.png0-garni.jpgAugus-Pontifex Maximus.jpgcaracalla-serpent-coin.jpg0-Columns-Nimes.JPG0-telllus.jpegA_HIRTIUS-coin.jpg0-Suovetaurile_Louvre.jpgnero-coin.jpgmoneta-rzym-caduceusz.jpgDenarius-Volteia-Roman-coin.jpg0-maison-carree.jpggenii_2.jpg0-janus.jpgarval.jpg0-meduza.jpg0-Clipeus_Helios_Terme.jpg0-panteon2.jpg0-westalka.jpg0-lararium.jpg0-TempioVesta.jpgdivus-augustus-Gold_Coin.jpgluk-konstantyna.jpg0-mitra.jpgTemplo_de_Augusto_Pula.jpg0-maisone-carree-2a.jpg0-scul.jpgvespasan-caduceus.jpg0-Vestal_Palatino.jpg0-aura_velificans_su_cigno.jpg0-bacchus.jpgdiana-efeska-coin.jpgmatri-magnae-coin.jpg0-ap6.jpgdivus_julius-coin.jpg0-Memento mori-Naples.jpg0-ara-p.jpgkybele.jpg0-lar.jpg0-panteon.jpg0-Apollo Sol.jpgswiatynia-saturna-rome.jpg0-satiro-danzante.jpg0-Mitreo_Ostia.jpgmaxim-pontif-coin.png0-tempio_di_minerva_assisi.jpg0-cupid-pom.jpg0-Tempio_di_Iside.JPG0-lupa.jpgbocca.jpgdivina-augusta-coin.png0-Ara_Pacis_Rom.jpgpanteon-capitel-bm.pngcaesar-flamin-coin.jpg0-sol-invictus-1.jpghades.jpg0-august.jpgforum_romanum.pngClipeus_Selene_Terme.jpg0-nimes-the-maison-carree.jpg0-La_Maison_carree.JPG0-lararium2.jpgpontifex-coin.jpg0-Baalbek-Bacchus.jpgvenus-genetrix-coin.jpg
Rel-Club
Sonda
Czy jest Bóg?
 
Tak
Nie
Nie wiem
Jest kilku
Ja jestem Bogiem
Ta sonda jest bez sensu:)
Prosze zmienić sondę!
Wyniki
Szukaj



Artykuły

Zamknij => WISZNUIZM <<==

Zamknij - Japonia

Zamknij BUDDYZM - Lamaizm

Zamknij BUDDYZM - Polska

Zamknij BUDDYZM - Zen

Zamknij JUDAIZM - Mistyka

Zamknij NOWE RELIGIE

Zamknij NOWE RELIGIE - Artykuły Przekrojowe

Zamknij NOWE RELIGIE - Wprowadzenie

Zamknij POLSKA POGAŃSKA

Zamknij RELIGIE WYMARŁE - Archeologia

Zamknij RELIGIE WYMARŁE - Bałtowie

Zamknij RELIGIE WYMARŁE - Manicheizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Konfucjanizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Satanizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Sintoizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Taoizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Zaratustrianizm

-

Zamknij EUROPA I AZJA _ _ JAZYDYZM* <<==

Nasi Wierni

 6500566 odwiedzający

 65 odwiedzających online