Hinduizm Najstarszą postać religii hinduskiej nazywamy wedyzmem. Wiedzę o niej czerpiemy z Rygwedy, dzieła literackiego powstałego w II tysiącleciu p.n.e. Do bóstw wówczas czczonych należały duchy leśne i polne oraz bóstwa będące uosobieniem sił przyrody, a także kapłani, bohaterzy i zwierzęta.
Najwyższą zasadą kosmiczną, zmuszającą do posłuszeństwa nawet bogów, była
Ryta, prawo harmonii wszechświata.
Początkowe obrzędy kultowe t.j. składanie ofiar dokonywane były przez ojców rodzin, jednakże w miarę ich rozwoju i komplikacji musieli zaistnieć ludzie specjalizujący się w obrzędowości, co dało początek stanowi kapłańskiemu. Z tych czasów pochodzi
zwyczaj palenia na stosie wdów.
Na przełomie II i III tysiąclecia p.n.e. społeczeństwo dzieliło się już na warstwy kapłanów, rycerzy, rolników i niewolników, z których później powstały kasty, czyli grupy wyznaczające swoim członkom obowiązki i reguły życia.
Ze względu na rolę jaką odgrywali
bramini ten okres religii nazywamy braminizmem, różni się on od wedyzmu spekulacjami filozoficznymi i rytuałami.
Duży wpływ na religię hinduską miała wiara, że uczynki dokonane w życiu wpływają na życie w nowym wcieleniu. O owej zależności decyduje karman - prawo rządzące skutkiem, z którego wywodzi się teoria reinkarnacji - wędrówki dusz. Zgodnie z nią, dusza odradza się po śmierci ponownie jako zwierzę, człowiek lub bóg nieskończoną ilość razy, a z tego cyklu wyzwolić się można jedynie przez zaniechanie pragnień i zaprzestanie działań.
Kontynuację braminizmu nazywamy hinduizmem. Uległ on w I tysiącleciu p.n.e. dużym przemianom wchłaniając nowe bóstwa i idee. Wszystkie odmiany ówczesnej religii pragnął ujednolić filozof Siankara.
Stworzył on doktrynę mówiącą o dwóch prawdach: absolutnej, według której istnieje jeden wielki duch - Brahman oraz niższej, czyli niewiedzy.
Z punktu widzenia tej ostatniej świat wydaje się nam być wieloraki i podlegać związkom przyczynowo- skutkowym. Przez spełnianie obowiązków i oddawanie czci boskiej człowiek może poznać prawdę i zrozumieć, iż różnorodność i cierpienie na Ziemi jest jedynie ułudą.
Hinduizm jest rownież specyficznym systemem społecznym, który zapewnia
prymat grupy braminów w państwie, a poprzez
istnienie kast zmusza do zawierania małżeństw w ich obrębie oraz narzuca szereg innych właściwych dla danej kasty zachowań jak strój, ubiór, jadłospis.
Każda z wielu istniejących sekt w Indiach ma swoje bóstwa, dogmaty, rytuał, świątynie i miejsca pielgrzymek. W zależności od wyznawanych bóstw istnieją w różnych odmianach:
Wisznuici (od boga Wisznu) i Siwaici ( od Sziwy) oraz wiele innych sekt, często splatających erotykę z mistyką.
W czasach nowszych do ceremonii należy mycie, obdarzanie jadłem, wonnościami i kwiatami posągów bóstw, obwożenie ich podobizn na wozach w czasie świąt oraz szereg zwyczajów jak: posty umartwienia, śluby i medytacje, pielgrzymki i obmywanie w świętych wodach.
Ciała zmarłych pali się na stosie. W Indiach hinduizm wyznaje ok. 86% ludności.
© 2004-2011 
==>> WPROWADZENIE
Wersja do druku
Góra