Religioznawstwo
Zagadnienia Religijne
Europa Pogańska
Azja
Hinduizm i odłamy
Judaizm i odłamy
Chrześcijaństwo i odłamy
Islam i odłamy
Afryka
Ameryka
Australia i Oceania

ZAGADNIENIA OKOŁOREL. - Da Vinci kontra Opus Dei

THRILLER Z POSŁOWIEM
Da Vinci kontra Opus Dei

Zainteresowanie i namiętności, jakie wzbudziła ostatnio "Pasja" Mela Gibsona, zepchnęły w cień inne wydarzenie w kulturze masowej, która to coraz śmielej wkracza w rejony stanowiące dla niej do niedawna tabu. Myślę tu o polskiej premierze superbestselleru ostatniego roku w USA, "Kodu Leonarda da Vinci" Dana Browna, która to powieść została sprzedana tylko w Stanach Zjednoczonych w 7 mln egzemplarzy, wciąż - od 50 tygodni - utrzymując się na pierwszym miejscu amerykańskich list beletrystyki w twardej oprawie.

Po podboju Ameryki, powieść rozpoczęła właśnie triumfalny pochód przez Europę, przodując w rankingach bestsellerów m.in. w Niemczech, Włoszech, Hiszpanii, a pewnie niebawem i w Polsce. Zaryzykować można twierdzenie, że szaleństwo na punkcie "Kodu Leonarda da Vinci" rozpęta się po raz wtóry, gdy powstanie ekranizacja powieści, której podjął się Ron Howard, a w roli głównej wystąpić ma Russell Crowe.

Ewentualny sukces kinowy jest więcej niż prawdopodobny. "Kod..." to gotowy scenariusz atrakcyjnego filmu sensacyjnego, z intrygującą, dynamiczną akcją, wyrazistymi postaciami bohaterów i wieloma podtekstami sprawiającymi, że nie jest to wyłącznie rozrywka. Na język filmu trudno będzie jednak przełożyć - i mam nadzieję, że tak się nie stanie - to, co w powieści Browna budzi niepokój i poważne zastrzeżenia, nie tylko teologów. Zdawał sobie z tego sprawę polski wydawca, zaopatrując książkę w posłowie znanego religioznawcy Zbigniewa Mikołejki. Posłowie, którego radziłbym nie przeoczyć przy lekturze "Kodu Leonarda da Vinci".

Oto bowiem Dan Brown, powtarzając stare oskarżenia i dodając do nich nowe, sugeruje, że Kościół katolicki posługując się kłamstwem i przemocą, od wieków spiskuje przeciw autentycznemu "ludowemu" chrześcijaństwu, ukrywając prawdę o życiu Jezusa i wypaczając sens jego duchowego posłannictwa oraz dyskryminując kobiety.

Opus Dei pod lupą

Bohater powieści - Robert Langdon, 45-letni naukowiec w Harvardzie, ekspert od symboli, w którym czytelnicy postrzegają lustrzane odbicie autora, wywodzi, że podczas 300 lat polowań na czarownice: "Kościół spalił na stosie porażającą liczbę pięciu milionów kobiet. Propaganda i przelew krwi zrobiły swoje, czego widomym dowodem jest dzisiejszy świat".

A świat to antyfeministyczny. "Kobiety - czytamy w książce Browna - które kiedyś czczono jako istotną połowę świata duchowego i objawionego, teraz nie mają wstępu do świątyń. Nie ma kobiet rabinów ani kobiet księży katolickich, ani kobiet mułłów islamu. Uświęcany niegdyś akt hieros gamos - naturalne cielesne połączenie mężczyzny i kobiety, dzięki któremu każde stawało się duchową pełnią - przekształcono w akt wstydliwy. Święci mężowie, którzy kiedyś odczuwali potrzebę jedności cielesnej z ich kobiecymi odpowiednikami, zbliżającej ich do Boga, teraz obawiają się swoich naturalnych popędów seksualnych, uważając je za dzieło szatana, działającego ręka w rękę ze swoim najlepszym wspólnikiem... z kobietą".

Wyrugowaniu seksualności kobiecej z życia przeciwstawiał się i przeciwstawia nadal Zakon Syjonu - Prieur� de Sion na którego czele stali w przeszłości Botticelli, Victor Hugo, Izaac Newton, stosunkowo niedawno Jean Cocteau, no i, oczywiście, sam Leonardo da Vinci, nie tylko jeden z najtęższych umysłów dziejów nowożytnych, z racji swych dokonań technicznych i artystycznych uznany za geniusza, ale i - jak się okazuje - bohater naszych czasów, bo i feminista, i homoseksualista zarazem. Zakon Syjonu jest w posiadaniu najgłębszych tajemnic tyczących Chrystusa, zna prawdę o świętym Graalu i już, już objawiłby te sekrety odmieniając losy świata i realizując swe szczytne, humanistyczne cele, gdyby nie ciemne, obskuranckie siły: w przeszłości - inkwizytorów, krzyżowców, jezuitów, a obecnie - Opus Dei.

To właśnie Dzieło Boże - dowiadujemy się z "Kodu Leonarda da Vinci" - jest opoką spisku wymierzonego w prawdziwy Kościół miłości, równoprawny dla obu płci, przyjazny człowiekowi, a symbolizowany przez... gwiazdę Dawida ("Idealny związek kobiety i mężczyzny... Pieczęć Salomona... Święte Świętych, gdzie miały mieszkać bóstwa - męskie i kobiece - Jahwe i Szechina"). To Opus Dei, ultrakonserwatywne stowarzyszenie katolickie stoi na straży dawnych zasad, a przecież - tokuje w powieści jeden z modernistycznych kardynałów - "zasad wywodzących się z trzeciego wieku nie można stosować w odniesieniu do współczesnych wyznawców Chrystusa. Te reguły w dzisiejszym społeczeństwie nie działają".

Członkowie Dzieła Bożego zobowiązani są - jak wiadomo - do codziennych pobożnych praktyk, ale i do wyjątkowej aktywności społecznej, wychowawczej, edukacyjnej. Brown akcentuje co innego: fanatyzm, śluby czystości, samobiczowania, noszenie na udach pasów nabijanych ostrymi kolcami. Wyciąga sprawy z kronik sądowych, a to o odurzanie meskaliną wiernych w celu wywołania stanów euforycznych, to znów o zboczone praktyki seksualne, wszystko po to, by przedstawić Opus Dei w jak najgorszym świetle.

Czarno-biały schemat

Autor "Kodu..." podkreśla też, że Jan Paweł II wyniósł Dzieło Boże do papieskiej prałatury personalnej w 1982 roku, kiedy to ta zamożna organizacja miała przekazać miliard dolarów Bankowi Watykańskiemu, ratując go od bankructwa. Brown dziwi się również stosunkowo szybkiemu wyniesieniu na ołtarze założyciela Opus Dei, hiszpańskiego księdza, błogosławionego Jos� Marii Escrivy de Balaguera. A kierującego obecnie Dziełem Bożym biskupa Jos� Echeverię, "obsadza" w powieści w roli jednego z czarnych charakterów. Mało tego! Amerykański pisarz już wie, co stanie się z Opus Dei po śmierci obecnego papieża. Otóż, w ciągu pół roku ma się stowarzyszenie odłączyć od Watykanu i stać niezależną organizacją chrześcijańską, a nie - jak obecnie - swoistą eksterytorialną diecezją.

Oczywiście, Dan Brown jest tu tylko jednym z głośniejszych krzewicieli "czarnej legendy" Opus Dei. Ale, jak powiedziane zostało wcześniej, legendę tę ustawia w całym ciągu wydarzeń malujących Kościół katolicki jedynie w ciemnych barwach. I tylko dlatego Zbigniew Mikołejko w posłowiu wskazuje na zbrodnie protestantyzmu ("w niemieckich krajach protestanckich rzekome czarownice były tak samo, o ile nie mocniej i nie dłużej, tępione jak w państwach katolickich"), prześladowania katolików przez angielskich protestantów, palenie na stosie heretyków przez Kalwina, mordowanie katolików przez husytów, amerykańskie Salem ze swoimi purytanami...

Naturalnie nie chodzi o to, by licytować się zbrodniami, lecz o to - powiada Mikołejko - "by nie posługiwać się prostymi, czarno-białymi schematami, w których zło i zbrodnia istnieją tylko w jednym nurcie chrześcijaństwa, drugi zaś całkowicie wolny jest od winy i królują w nim jasna prawda oraz rozumna sprawiedliwość".

Kultura magdaleńska

Szaleństwo wokół "Kodu Leonarda da Vinci" nie wzięło się tylko z ataków autora na Kościół. Swoją drogą, forpocztą sukcesu tej powieści były, znane i w Polsce, "Anioły i demony" (2000 r.), w których znane przed czterema wiekami bractwo iluminatów pozbawia życia papieża i szykuje się do zniszczenia Watykanu, co udaremnia dzielny amerykański naukowiec, ten sam Robert Langdon. Największa ciekawostka tamtej książki to sugestia - całkiem przekonująco wywiedziona - że iluminaci nie dość, że istnieją do dziś, to odgrywają niezwykle ważną rolę w polityce światowej. Choć akcja "Aniołów i demonów" również dotykała dylematów światopoglądowych, miejsca religii w dzisiejszym świecie i sytuacji Kościoła katolickiego, to nie prowokowała przecież czytelników podobnie jak to czyni teraz "Kod Leonarda da Vinci".

"Zasadniczą ideą, którą wyraża intryga powieści Browna - pisze Zbigniew Mikołejko - jest idea zatraconej świętości żeńskiej (sakralności kobiecej). Brown postępuje tu za niektórymi obiegowymi koncepcjami feminizmu. Sprzyja zwłaszcza ważnemu w pewnych nurtach feminizmu kultowi Marii Magdaleny, czemuś co nazwać można kulturą magdaleńską. Ale Čpoprawnościowe politycznieÇ dowartościowywanie takiego feministycznego motywu ma pewne skutki ideologiczne - prowadzi do oskarżenia wyłącznie katolickiego chrześcijaństwa o zniszczenie pierwotnej, matriarchalnej religii Śródziemnomorza, o wyparcie w mroki podświadomości i w labirynty kultur oraz tajemnych wiar archaicznego kultu Wielkiej Bogini, pani płodności i śmierci".

Tymczasem jeśli już szukać winnych tego stanu rzeczy, to sięgając znacznie wcześniej i głębiej, do czasów przedchrześcijańskich. "Kościół tu raczej zwieńczył dzieło, niźli go dokonał" - puentuje Mikołejko.

Papier jest cierpliwy

Tak właśnie było, ale większość czytelników, po pierwsze - o tym wszystkim pojęcie ma znikome, a po drugie - zagadnienie tzw. kultury magdaleńskiej sprowadza do jednej kwestii: kim ta kobieta (prawdopodobnie miała na imię Miriam i urodziła się w wiosce o nazwie Magdala) była dla Jezusa? Zdaniem Browna, z całą pewnością nie tylko pierwszą osobą, która ujrzała zmartwychwstałego Jezusa. Miała być mianowicie jego żoną. Nienowa to teoria, wystaczy przypomnieć sobie "Ostatnie kuszenie Chrystusa" Nikosa Kazanzakisa, sfilmowane przez Martina Scorsese. I w tym miejscu dochodzimy wreszcie do Leonarda da Vinci. Odpowiedzmy sobie bowiem na pytanie, kto na sławnym fresku "Ostatnia wieczerza" siedzi po prawej ręce Jezusa? Brown nie ma wątpliwości, że jest to Maria Magdalena.

Tak naprawdę jednak jedyną przesłanką wskazującą, jak dotąd, na faktyczne małżeństwo Jezusa, jest świadomość faktu, że w tamtych czasach Żydzi niemal zawsze byli żonaci. Tylko co z tego? Pozostaje słowo "niemal", a razem z nim biorą w łeb podobne, bardzo wątpliwe, hipotezy.

Gdyby jeszcze Dan Brown zatrzymał się na obrazie Leonarda da Vinci i osobie Marii Magdaleny, ale on idzie naprzód i wszystko mu się układa w logiczną całość. Podpierając się głośną książką "Święty Graal, święta krew" i wychodząc od zabójstwa kustosza paryskiego Luwru, Sauniere'a (tak nazywał się ksiądz, który w końcu XIX stulecia znalazł w prowincjonalnym kościele tajemnicze pergaminy stanowiące rzekomo klucz do tajemnicy świętego Graala), losy Jezusa splata z dziejami dynastii Merowingów. A dlaczego? Gdyż początek temu rodowi dał Jezus właśnie. Jezus, który dożył 45 roku naszej ery.

Papier jest cierpliwy, taśma filmowa także. Gdyby "Kod Leonarda da Vinci" był tylko jeszcze jednym spiskowym thrillerem, sprawę można by zbyć machnięciem ręki. Tak jednak nie jest; książka Browna wywołuje zachwyty, krytycy chwalą erudycję autora, a ogłupiała popkulturowa publiczność myśli, że ma do czynienia z dziełem zarazem historycznym i metafizycznym, które porusza najważniejsze problemy epoki, przedstawiając je w zrozumiałej, atrakcyjnej formie. Przy tym, zauważmy, ukazuje się w niełatwym momencie dla Kościoła katolickiego, gdy jego przewodnictwo duchowe bywa coraz bardziej kwestionowane. Tym bardziej wypada podziękować Gibsonowi za jego "Pasję".

Dan Brown "Kod Leonarda da Vinci". Przeł. Krzysztof Mazurek. Albatros/ Andrzej Kuryłowicz, Sonia Draga, Warszawa 2004.

KRZYSZTOF MASŁOŃ

źródło Rzeczpospolita
http://www.rzeczpospolita.pl/dodatki/plus_minus_040403/plus_minus_a_8.html


Data utworzenia: 29/04/2008 @ 03:40
Ostatnie zmiany: 12/04/2012 @ 06:56
Kategoria : ZAGADNIENIA OKOŁOREL.
Strona czytana 5797 razy


Wersja do druku Wersja do druku

 

Komentarze

Nikt jeszcze nie komentował tego artykułu.
Bądź pierwszy!

 
Trzecie Oczko
0-lar.jpg0-mitra.jpg0-panteon2.jpg0-La_Maison_carree.JPGClipeus_Selene_Terme.jpgforum_romanum.png0-scul.jpgdivus_julius-coin.jpgarval.jpg0-Columns-Nimes.JPG0-Clipeus_Helios_Terme.jpg0-nimes-the-maison-carree.jpg0-TempioVesta.jpgdiana-efeska-coin.jpg0-Tempio_di_Iside.JPGgenii_2.jpgTemplo_de_Augusto_Pula.jpg0-bacchus.jpgpontifex-coin.jpg0-Vestal_Palatino.jpghades.jpgmatri-magnae-coin.jpgmaxim-pontif-coin.png0-telllus.jpeg0-Memento mori-Naples.jpg0-maisone-carree-2a.jpgcaesar-flamin-coin.jpgAugus-Pontifex Maximus.jpgmoneta-rzym-caduceusz.jpgswiatynia-saturna-rome.jpg0-august.jpgbocca.jpgkybele.jpg0-tempio_di_minerva_assisi.jpgpanteon-capitel-bm.png0-ap6.jpgcaracalla-serpent-coin.jpg0-maison-carree.jpg0-ara-p.jpg0-Suovetaurile_Louvre.jpg0-meduza.jpgjuno.png0-lupa.jpgvespasan-caduceus.jpgluk-konstantyna.jpgdivina-augusta-coin.png0-panteon.jpg0-satiro-danzante.jpgA_HIRTIUS-coin.jpgdivus-augustus-Gold_Coin.jpg0-lararium.jpg0-aura_velificans_su_cigno.jpg0-garni.jpg0-lararium2.jpg0-Baalbek-Bacchus.jpg0-cupid-pom.jpg0-janus.jpg0-Mitreo_Ostia.jpg0-Apollo Sol.jpgnero-coin.jpgDenarius-Volteia-Roman-coin.jpg0-sol-invictus-1.jpgvenus-genetrix-coin.jpg0-westalka.jpg0-Ara_Pacis_Rom.jpg
Rel-Club
Sonda
Czy jest Bóg?
 
Tak
Nie
Nie wiem
Jest kilku
Ja jestem Bogiem
Ta sonda jest bez sensu:)
Prosze zmienić sondę!
Wyniki
Szukaj



Artykuły

Zamknij => WISZNUIZM <<==

Zamknij - Japonia

Zamknij BUDDYZM - Lamaizm

Zamknij BUDDYZM - Polska

Zamknij BUDDYZM - Zen

Zamknij JUDAIZM - Mistyka

Zamknij NOWE RELIGIE

Zamknij NOWE RELIGIE - Artykuły Przekrojowe

Zamknij NOWE RELIGIE - Wprowadzenie

Zamknij POLSKA POGAŃSKA

Zamknij RELIGIE WYMARŁE - Archeologia

Zamknij RELIGIE WYMARŁE - Bałtowie

Zamknij RELIGIE WYMARŁE - Manicheizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Konfucjanizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Satanizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Sintoizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Taoizm

Zamknij RELIGIE ŻYWE - Zaratustrianizm

-

Zamknij EUROPA I AZJA _ _ JAZYDYZM* <<==

Nasi Wierni

 6500250 odwiedzający

 74 odwiedzających online