Buddyzm Machajany Bodhisattwa Awalokiteśwara,
Praktykując głęboko Pradżnię Paramitę,
Postrzega pustkę wszystkich pięciu skandh
I uwalnia się od wszelkiego cierpienia i niepokoju.
Siariputro, forma nie jest różna od pustki,
pustka nie jest różna od formy.
To, co jest formą, jest pustką,
A to, co pustką — formą.
To samo dotyczy odczuć,
Postrzeżeń, tendencji i świadomości.
Siariputro, Wszystkie dharmy są puste;
Nie pojawiają się ani nie znikają,
Nie są skalane ani czyste,
Nie zwiększają się ani nie zmniejszają.
Dlatego w pustce nie ma formy, odczuć,
Postrzeżeń, tendencji i świadomości.
Nie ma oczu, uszu, języka, ciała ani umysłu;
Nie ma barw, dźwięków, zapachów, smaków, dotyku
Ani przedmiotów umysłu;
Nie ma sfery wzroku
I dalej aż do sfery świadomości umysłu.
Nie ma niewiedzy ani kresu niewiedzy,
I dalej aż do starości i śmierci.
Nie ma też kresu starości i śmierci.
Nie ma cierpienia, jego przyczyny,
Jego unicestwienia i ścieżki;
Nie ma mądrości ani osiągania,
Ani niczego do osiągnięcia.
Dlatego dla bodhisattwy zagłębionego w Pradżni Paramicie
Umysł nie jest przeszkodą;
Gdy nie ma przeszkód żaden lęk nie istnieje.
Przekraczając wszystkie błędne poglądy,
Przebywa on w nirwanie.
Wszyscy buddowie trzech czasów,
Polegają na Pradżni Paramicie
I osiągają Annutara Samjak Sambodhi.
Dlatego wiedz, że Pradżnia Paramita
Jest wielką transcendentną mantrą,
Wielką jaśniejącą mantrą,
Najwyższą mantrą
Niezrównaną mantrą
Chroniącą przed wszelkim cierpieniem,
Prawdziwą i bez błędu.
Dlatego głoś mantrę Pradżni Paramity,
Głoś mantrę, która brzmi:
Gate gate paragate parasamgate bodhi svaha
Gate gate paragate parasamgate bodhi svaha
Gate gate paragate parasamgate bodhi svaha
❁ ❁ ❁
Sutra Serca spisana w sanskrycie
Tekst Sutry Serca został spisany w sanskrycie, później przetłumaczona na chiński i większość języków Dalekiego Wschodu. Poniżej transliteracja z sanskrytu.
Prajñāpāramitā-Hṛdayam
Oṁ! Namo Bhagavatyai Ārya-Prajñāpāramitāyai!
Ārya-Avalokiteśvaro Bodhisattvo,
gambhīrāṁ prajñāpāramitā caryāṁ caramāṇo,
vyavalokayati sma panca-skandhāṁs
tāṁś ca svabhāvaśūnyān paśyati sma.
Iha, Śāriputra, rūpaṁ śūnyatā, śūnyataiva rūpaṁ;
rūpān na pṛthak śūnyatā, śunyatāyā na pṛthag rūpaṁ;
yad rūpaṁ, sā śūnyatā; ya śūnyatā, tad rūpaṁ;
evam eva vedanā-saṁjñā-saṁskāra-vijñānaṁ.
Iha, Śāriputra, sarva-dharmāḥ śūnyatā-lakṣaṇā,
anutpannā, aniruddhā; amalā, avimalā; anūnā, aparipūrṇāḥ.
Tasmāc Śāriputra, śūnyatāyāṁ
na rūpaṁ, na vedanā, na saṁjñā, na saṁskārāḥ, na vijñānam;
na cakṣuḥ-śrotra-ghrāna-jihvā-kāya-manāṁsi;
na rūpa-śabda-gandha-rasa-spraṣṭavya-dharmāḥ;
na cakṣūr-dhātur yāvan na manovijñāna-dhātuḥ;
na avidyā, na avidyā-kṣayo yāvan na jarā-maraṇam, na jarā-maraṇa-kṣayo;
na duḥkha-samudaya-nirodha-mārgā;
na jñānam, na prāptir na aprāptiḥ.
Tasmāc Śāriputra, aprāptitvād Bodhisattvasya
Prajñāpāramitām āśritya, viharaty acittāvaraṇaḥ,
cittāvaraṇa-nāstitvād atrastro,
viparyāsa-atikrānto, niṣṭhā-Nirvāṇa-prāptaḥ.
Tryadhva-vyavasthitāḥ sarva-Buddhāḥ
Prajñāpāramitām āśritya
anuttarāṁ Samyaksambodhim abhisambuddhāḥ.
Tasmāj jñātavyam Prajñāpāramitā mahā-mantro,
mahā-vidyā mantro, 'nuttara-mantro, samasama-mantraḥ,
sarva duḥkha praśamanaḥ, satyam, amithyatvāt.
Prajñāpāramitāyām ukto mantraḥ tad-yathā:
gate, gate, pāragate, pārasaṁgate, Bodhi, svāhā!
Iti Prajñāpāramitā-Hṛdayam Samāptam