|
Buddyzm w trzy minuty
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:26  Buddyzm w trzy minuty Według doktryny buddyjskiej wszelkie cierpienia i nieszczęścia w życiu człowieka, w życiu społeczeństw i narodów oraz w świecie innych istot mają swe źródło w podstawowej niewiedzy dotyczącej tego, czym w istocie jesteśmy. Świadomość naszej prawdziwej istoty, która jest zarazem istotą wszechrzeczy, przesłonięta jest jednostronnym przeświadczeniem, że istniejemy tylko jako odrębne jednostki, różne od wszystkiego co je otacza. Ten egocentryczny punkt widzenia stwarza w nas poczucie osamotnienia i zagrożenia, powoduje nieustannie wewnętrzny konflikt, a także konflikty z innymi ludźmi, konflikty społeczne i narodowe oraz konflikt człowieka z jego naturalnym środowiskiem. Konflikty te owocują cierpieniem w postaci chorób, wojen i katastrof ekologicznych. Złudzenie zasadniczej odrębności rodzi ideologię walki i egocentryczną filozofię przetrwania kosztem wszystkiego i wszystkich.
Czym jest buddyzm?
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:18  Buddyzm jest ścieżką praktyki i rozwoju duchowego umożliwiającą Wgląd w istotę życia. Tradycja buddyjska przez ponad dwa tysiąclecia swego istnienia zgromadziła zasoby doświadczenia, z których może czerpać każdy, kto chce podążać ścieżką prowadzącą ku Oświeceniu.Brak Boga stwórcy w buddyzmie sprawia, iż często nie uważa się go za religię w utartym w naszym kręgu kulturowym znaczeniu tego słowa. Podstawy buddyzmu są łatwe do zrozumienia i zastosowania: nic na świecie nie jest stałe lub niezmienne; nasze działania pociągają za sobą skutki; w każdej sytuacji możliwa jest zmiana.
Grób Jezusa i jego kult -cz1
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:13  Odkrycie grobu Jezusa zawdzięczamy z jednej strony hojności Konstantyna Wielkiego, a z długiej inwencji i operatywności biskupa Jerozolimy. On i jego następcy potrafili zainicjować w Kościele nowe, dotąd nieznane tradycje jak kult grobu Pańskiego, kult miejsc świętych, pielgrzymki, zwyczaj celebrowania Drogi Krzyżowej i kult relikwii.
Kobiety w Biblii - Pryscylla i Akwila
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 21:19  Pryscylla i Akwila to para małżeńska. Dzieje Apostolskie i Listy św. Pawła informują, że udzielali oni gościny Kościołowi domowemu oraz działali jako katecheci. Bardzo ważne jest, że opisuje się ich razem, nie różnicując ze względu na płeć. Są równorzędnymi pomocnikami św. Pawła. Poza tym jako pierwszą wymienia się zawsze Pryscyllę. Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie musiały spotykać się w domach prywatnych. Kto udostępniał swój dom, odpowiadał za wszystko, co się podczas takich spotkań zdarzyło. W tak ważnej sprawie, jaką było przejście na wiarę chrześcijańską, decydował mężczyzna. Wraz z nim nową wiarę przyjmował cały dom, tzn. żona, dzieci, niewolnicy, dzierżawcy, przyjaciele, krewni. Kościół pierwotny nierzadko zbierał się też w domach kobiet samotnych. Takim kobietom łatwiej było dzielić się ze wspólnotą swoim dobytkiem.
Kobiety w Biblii - Sara i Hagar - matki synów Abrahama
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 21:14  Samotna kobieta nie budziła u Hebrajczyków zbyt dużego szacunku, chyba że była bogobojną wdową. Dlatego opowieści o biblijnych niewiastach muszą być również opowiadaniem o ich mężach i synach. Tak też jest w przypadku Sary i Hagar – ich historia nierozdzielnie związana jest z Abrahamem. Sara, według Pisma św., była bardzo piękną kobietą i Abraham, obawiając się o swe życie, namawiał ją, by podawała się za jego siostrę. Ona czyniła to w milczeniu, chociaż czyn Abrahama można uznać za wysoce niestosowny. Pozwala on, by faraon i król Geraru wzięli jego żonę na swój dwór jako nałożnicę, obficie mu to wynagradzając.
Religioznawstwo - Bibliografia polska
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 21:08 Zebrane ciekawsze pozycje wydań książek o tematyce religijnej wraz z krótką charakterystyką: - link do bibliografii w kolorze
Kobiety w Biblii: - Tamar
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:58  Imię Tamar oznacza drzewo palmowe, które w symbolice ludów Bliskiego Wschodu było obrazem całego żyjącego świata, z niego miało wyrastać wszelkie życie.Tamar była Kananejką, którą Juda wziął za żonę dla swojego najstarszego syna Era. Jednak:ponieważ Er, pierworodny syn Judy, był w oczach Pana zły, Pan zesłał na niego śmierć. Wtedy Juda rzekł do Onana: Idź do żony twego brata i dopełnij z nią obowiązku szwagra, a tak sprawisz, że twój brat będzie miał potomstwo.
Kobiety w Biblii: - Marta i Maria - siostry Łazarza
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:55  Ewangeliści opisują wiele spotkań Jezusa z kobietami – rozmawia On z nimi, uzdrawia je, korzysta z ich gościnności.Sytuacje te bulwersowały na ogół uczniów Jezusa. Wielu uczonych w Piśmie wędrowało wtedy po drogach Palestyny, prowadząc działalność podobną do tej, którą zajmował się Chrystus. Lecz w ich przypadku właściwie niemożliwe było, aby wśród otaczających nauczyciela uczniów znajdowały się kobiety. Nie wolno im było przysłuchiwać się naukom, nie mogły one również dbać o zaspokajanie codziennych potrzeb nauczyciela – żywność, nocleg itd.
Kobiety w Biblii: - Debora
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:51 Księga Sędziów opisuje burzliwy okres. Hebrajczycy znaleźli się na terenie Ziemi Obiecanej, ale nie byli tam sami. Poszczególne plemiona izraelskie zajęły przyznane sobie tereny, nie bardzo jednak potrafiły zdobyć się na jakieś wspólne akcje przeciwko miejscowej ludności, która ze zrozumiałych względów stawiała opór przybyszom i na ogół uzyskiwała nad nimi przewagę, zmuszając do płacenia haraczy. W nieunikniony sposób dochodziło również do pewnej asymilacji Hebrajczyków z ludnością Kanaanu, w tym również do włączania się w miejscowe kulty religijne.
Epoka ta otrzymała swą nazwę od określenia, jakim obdarzano przywódców Hebrajczyków w tym okresie czasu. Są oni w Biblii nazywani sędziami, ale nie tylko sprawowali sądy, lecz stawali się również wodzami plemion Izraela. Pośród sędziów szczególne miejsce zajmuje Debora.
Kobiety w Biblii: - Maria Magdalena - nawrócona grzesznica
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:47  Maria Magdalena pochodziła z Magdalii, miejscowości położonej między Kafarnaum a Tyberiadą, na zachodnim brzegu jeziora Genezaret. Była niezamężna, nie miała dzieci. Pozostawiła wszystko, co posiadała oraz całą swoją przeszłość i poszła za Jezusem. B. Witherington komentuje to następująco: „Nie było rzeczą niezwykłą, że kobiety wspierały rabbich i ich uczniów pieniędzmi, majętnościami czy strawą. Jednak opuszczenie przez kobietę domu i podróżowanie za rabbim było rzeczą nie tylko niespotykaną, lecz wręcz skandaliczną. Jeszcze bardziej skandaliczne było to, że kobiety zarówno powszechnie szanowane, jak i nie cieszące się dobrą reputacją, znajdowały się wśród podróżujących z Jezusem.
Kobiety w Biblii: - Dalila
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:39  Nie wszystkie postacie kobiet pojawiające się w Biblii są czyste i dobre. Nie brakuje i tych, których czyny nie zawsze zasługują na uznanie a czasami są wręcz karygodne. Jednak różnorodność biblijnych postaci kobiecych odzwierciedla tylko skomplikowany charakter płci pięknej. Jedną z tzw. „czarnych owiec” jest Dalila – kobieta, która pokonała niezwyciężonego Samsona. Biblijna opowieść o Samsonie i Dalili to jedna z najbardziej znanych i spopularyzowanych starotestamentowych historii.
Religie Prusów cz2
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:33  Baby w fabryce męczenników czyli o religii Prusów ciąg dalszyOdrębnym zagadnieniem związanych z religijnością Prusów są tak tzw. „baby” – niezwykłe do dziś, w niektórych miejscach zachowane, posągi kultowe. Być może łączą się one z kultem „matki bogów”, który Prusowie, zgodnie z relacją Tacyta mieli wyznawać, kultem dodajmy bardzo powszechnym wśród Indoeuropejczyków. Wiadomo, że „baby” miały związek z kultem płodności ale również i wojny – składali im ofiary wojownicy idący do walki. Traktat dzierzgoński zawarty w 1249 r. po wielkim powstaniu pruskim, które omal nie zakończyło się klęską Krzyżaków zawierał klauzulę, że wszyscy ci Prusowie, którzy zamierzali zostać pełnoprawnymi członkami Kościoła na ziemiach podbitych przez Zakon musieli zrezygnować z odprawiania wszystkich obrzędów pogańskich, a zwłaszcza – pogrzebowych. Zobowiązani zostali w szczególności do zaprzestania palenia zmarłych i chowania ich razem z końmi i innymi zależnymi od nich ludźmi, a także bronią odzieżą i innymi przedmiotami oraz słuchania uczestniczących w pochówku Tuliszów i Ligaszów, których rola została omówiona wyżej.
Religie Prusów cz1
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:30  Co można zrobić w ze Świętą Lipką przy pomocy Świętej Siekierki czyli o religii Prusów.Prusowie należeli do grupy ludów bałtyckich zamieszkałych od wczesnego średniowiecza do przełomu XVI/XVII w. na obszarze obejmującym puszcze ciągnące się na zapleczu Morza Bałtyckiego od Mierzei Wiślanej do Mierzei Kurońskiej, a więc na terytorium dzisiejszego Powiśla, Warmii, Mazur, Suwalszczyzny oraz Obwodu Kaliningradzkiego. Ze względu na pokrewieństwo Prusów z innymi ludami bałtyckimi takimi jak Litwini czy Łotysze ich religia wykazuje cechy wspólne charakterystyczne zresztą w ogóle dla ludów indoeuropejskich w tym w szczególności słowiańskich, z którymi wg większości badaczy łączy ich pokrewieństwo. Ze względu jednak na brak ciągłości etniczno – kulturowej ułatwiającej śledzenie przemian religijnych w obrębie danej społeczności odtworzenie, w zadowalającym stopniu, zarówno charakteru religii, doktryny, jak i samych form kultu wydaje się zadaniem niezwykle trudnym. Głównymi źródłami pozwalającymi choćby w przybliżeniu odtworzyć specyfikę religii tego wymarłego narodu są zarówno wspomniane wyżej badania porównawcze jak i wykopaliska archeologiczne, analizy onomastyczne oraz szczątkowe (i niestety mocno bałamutne) informacje zawarte w źródłach takich jak. m. in. kroniki Piotra Dusburga, Marcina Murinusa czy traktat dzierzgoński. Religia Prusów miała charakter kultu politeistycznego. Znane są imiona głównych bóstw, choć niektóre z nich uważane są za problematyczne. Znano Perkuna(sa) Curhe, Potrimpa, Okkorimpa i wielu innych. Wg Łucji Okulicz – Kozaryn bogowie nie mieli specjalnych imion, wierzono bowiem, że każdy element świata zawiera boski pierwiastek a zadaniem człowieka było uaktywnienie go i pozyskanie dla swoich działań.
Papiasz
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:25  Papiasz - ok. 80 - ok. 135Papiasz jest jednym z najstarszych chrześcijańskich pisarzy znanych nam z imienia. O jego życiu mamy bardzo skąpe informacje. Nie wiemy ani gdzie się urodził ani kiedy. Pochodził prawdopodobnie z Azji Mniejszej, czyli z terenów dzisiejszej Turcji. Jak dla większości jej ówczesnych mieszkańców tak i dla niego ojczystym językiem była greka. Zdaniem Ireneusza z Lyonu (autora Adversus haereses), współpracował z Polikarpem, biskupem Smyrny, portowego masta położonego na wschodnim wybrzeżu Morza Egejskiego.Istniała tam chrześcijańska wspólnota założona jeszcze przez Pawła z Tarsu. Polikarp urodził się około roku 70, a urząd biskupa sprawował aż do smierci w roku 156.
Szamanizm z paleolitu
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:22  Szamanizm jest jednym z elementów wierzeń i praktyk religijnych, opartych na animizmie. Jego początki sięgają okresu paleolitu, co najmniej 30.000 lat p.n.e.Słowo szaman pochodzi z języka tunguskiego i oznacza - ten który jest w stanie ekstazy. Wszyscy czarownicy w religiach pierwotnych są szamanami, można uznać te dwa terminy za synonimy. Dziś spotyka się lokalne odmiany szamanizmu u ludów obu Ameryk, Azji południowo-wschodniej, Oceanii i Afryki. Szaman jest najczęściej wybierany przez duchy, które dają o tym znać za pomocą wizji, snów i specjalnych znaków. Jest to dar, rodzaj powołania, które uzewnętrznia się zazwyczaj już w wieku dorastania. W wieku dorosłym manifestują się często silne cechy hermafrodytyzmu, z rozwijającymi się cechami żeńskimi, do tego stopnia, że szaman może wejść w związek z innym mężczyzną.
|
|
© 2004-2011 
==>> WPROWADZENIE
Góra